Carol vertrok in juni 2001 naar Spanje. Ze woont nu samen met haar man en 2 honden in een prachtige villa en een apart gastenverblijf en een heerlijke tuin met groot zwembad in Parcent. Een klein plaatsje in het bergachtige binnenland van de Costa Blanca.
Carol had in Nederland een leuke baan in de verpleging. Het bedrijf waar haar man in Nederland werkte, wilde dat hij vervroegd met pensioen zou gaan. Dit vond hij niet prettig maar hij bloeide weer een beetje op tijdens een vakantie in Spanje.
Toen Carol haar man zag opbloeien in het warme zonnetje van Spanje stelde zij spontaan voor om naar Spanje te verhuizen. Ze schrok er zelf een beetje van en moest nadenken of ze dit wel wilde. Ze besloot dat ze dit echt wilde. Na 2 jaar voorbereiding gingen ze met hun zoon die toen een jaar of 12 was, het avontuur aan. Dochterlief van 23 bleef tot verdriet van Carol in Nederland net zoals vele vrienden en familie.
Het begin was moeilijk met veel tegenslagen. "Je neemt jezelf uiteindelijk overal mee naartoe en bent in een nieuwe omgeving helemaal aan jezelf overgeleverd. Je bent volledig anoniem en niemand zit op jou te wachten. Je zet alles op de helling en hebt weinig om aan vast te houden. "In het begin was ik best depressief " vertelt Carol.
Haar huisarts adviseerde haar te gaan werken en bood haar een baan aan om terminale patiënten te ondersteunen. Daarna werkte ze in hetzelfde hospitaal bij een psychiater, daar voerde ze levensloopgesprekken en begeleidde ze patiënten.
Haar derde baan werd een teleurstelling. Ze werd coördinator van een nieuw verpleegtehuis. De Spaanse verpleegsters spraken het voor haar onverstaanbare Valenciaans met elkaar. Ze werd niet geaccepteerd en maakte geen schijn van kans. Uiteindelijk werd het verpleeghuis opgeheven.
Haar hartsvriendin in Nederland adviseerde haar om massages te gaan geven. In Nederland had ze al veel massage-opleidingen gevolgd maar gaf in NL alleen massages aan vrienden en bekenden. Ze kocht rond 2008 een massagetafel en liet die 10 cm hoger en 10 cm breder maken, beter geschikt voor Nederlanders.
Het gastenverblijf dat de eerste jaren alleen door vrienden en bekenden en door kinderen van patiënten uit het verpleegtehuis werd gebruikt, werd uiteindelijk ook per week aan onbekenden verhuurd. In eerste instantie was er even wat twijfel of zij wel vreemde mensen op hun erf wilden. Maar wanneer je in je communicatie uitingen heel duidelijk bent over wat mensen kunnen verwachten dan trek je mensen aan die bij je passen.De gasten worden, wanneer ze dat willen, met raad en daad bijgestaan en kunnen worden gemasseerd, gebruik maken van de maaltijdenservice en boodschappendienst. Ook werkt Carol samen met andere ondernemende vrouwen uit de buurt die yoga, een inspiratielunch, geurworkshop en schilderles aanbieden.
Carol haar advies is om goed te zoeken naar wat je leuk vindt en waar je goed in bent om daar je eigen beroep van te maken.
Sinds 10 maanden schildert Carol weer en wat ze eigenlijk nooit van plan is geweest, gebeurde toch, ze heeft inmiddels al 4 schilderijen verkocht. De dingen die ze nu doet vindt ze heerlijk en ze verdient er nog geld mee ook. Dat geeft een enorm gevoel van vrijheid en rijkdom. Haar man (73) en Carol (61) doen alles nog zelf. Zo lang het nog kan en ze er van blijven genieten. Ze willen de bakens tijdig verzetten en gaan hulp inroepen wanneer dat nodig is.
Na een moeizame start is Carol gelukkig in Spanje. Voor haar zoon en man is Spanje een hele goede keuze geweest. Haar zoon paste beter in het schoolsysteem van de Internationale school en haar man werd veel actiever en blij in de zonnige warmte van Spanje. Voor haar dochter is vooral het begin heel erg lastig geweest.
Carol ziet Spanje als een olieverfschilderij en NL als een aquarel. Spanje kleurrijk, intens met veel contrasten en NL nat en vochtig. Zij houdt van de natuur en de zon, ze geniet van de wandelingen met haar honden. De natuur geeft haar ruimte. Ze leeft nu in een omgeving waar eigenlijk geen dingen gebeuren die zij niet wil. Ze heeft meer vrijheid om haar eigen keuzes te maken en heeft meer grip op haar leven. Ze voelt zich sterk en meer bewust door het nieuwe leven dat ze is gaan leiden.
Haar laatste advies voor mensen die willen emigreren; "Bereid je goed voor, geef veel aandacht aan wat je wilt gaan doen in je nieuwe land. Je beslissing om te emigreren is meer dan een romantisch idee of een vakantiegevoel."
