dinsdag 23 mei 2017

Josje en Jeannette in Spanje


In 2015 kwamen de twee welzijnswerkers Josje en Jeannette naar Spanje.

Josje komt uit Curaçao maar had al 17 jaar in Nederland gestudeerd en gewerkt voordat ze terug ging naar haar geboorte-eiland. Zij wilde zich als maatschappelijk werkster voor haar eigen mensen en land gaan inzetten. Josje werd geadopteerd door haar tante en ze ging ook terug om haar eigen moeder beter te leren kennen. Ze is er vijf jaar gebleven voordat zij weer terug ging naar Nederland. In Curaçao heeft ze meegewerkt aan een heel mooi project om een wijk uit het slop te trekken. Ze werkte hier met veel plezier en had graag meer willen betekenen maar ze was te veel een Europeaanse   geworden. De politieke ontwikkelingen maakte uiteindelijk dat zij terugging naar Nederland.

Terug in Nederland en geen cent op zak. Ze had niet eens sokken aan toen ze haar eerste sollicitatiegesprek ging voeren. Gelukkig kon ze bij een vriendin, Jeannette, op zolder logeren. Josje en Jeannette kenden elkaar toen al 14 jaar en waren altijd goede vriendinnen gebleven. Na 3 maanden op de zolderkamer sloeg de vonk tussen hen over en verhuisde Josje naar beneden. Na een paar maanden vond Josje werk. Zij ging voor een nieuw project werken voor tienermoeders met een lichte verstandelijke beperking. Jeannette had een geweldige job, heel interessant omdat het een nieuwe visie gaf op het omgaan met autisme.

Josje en Jeannette reisden in deze tijd veel, iets wat ze beiden graag doen. Spanje daar waren ze nog nooit geweest en trok ze ook niet zo. Toen ze een vacature zagen voor een begeleider ergens in de bergen in Spanje trok dit wel hun aandacht. Maar Jeannette had net een vast contract en was Spanje nou wel zo leuk? Zij besloten wel om met een camper drie weken door Spanje te gaan reizen en werden aangenaam verrast. Vooral de omgeving tussen Valencia en Calpe sprak ze enorm aan.

Na de vakantie werd er contact met Josje opgenomen of ze toch niet in Spanje, bij dat project in de bergen wilde komen werken. Toevallig had Jeannette net ontslag genomen van haar werk en liep het huurcontract van hun huis af. En toevallig (Toeval bestaat toevallig niet, het valt je toe) was het project in Spanje precies in de regio die hen zo aantrok. Begin 2015 hebben zij de stoute schoenen aangetrokken en zijn ze naar Spanje verhuisd.

Josje werkte 1,5 jaar voor het project in de bergen toen zij vertrok, de visie van het management en haar visie kwamen onvoldoende overeen. Inmiddels hadden Josje en Jeannette een leuk huis in Xaló gevonden en was Jeannette druk bezig om dit om te toveren in een echt thuis. Eens per maand verkochten zij samen zelfgemaakte taarten op de ecologische markt van Xaló. Hier ontmoetten zij veel mensen en er ontstond iedere keer een gezellig terras rondom hun kraam. Zo ontstond het idee om op een kleine vaste locatie in het dorp een soort take away voor taarten te starten.

Daarna liep alles in een stroomversnelling. Zij vonden een pand, dat in eerste instantie door veel mensen werd afgeraden omdat het in het verleden een slechte naam had, maar Josje en Jeannette geloofden erin dat zij dit konden veranderen. 16 september 2016 werd Boca Dushi (Zoete mond) geopend. Open van dinsdag tot en
met zondag van 10.00 - 19.00 uur. Je kan er terecht voor koffie, heerlijke taarten en zelfgemaakte lunches. Maar het is meer dan dat; het  is een soort multiculturele ontmoetingsplaats geworden waar iedereen, jong/oud, man/vrouw, alle nationaliteiten bij elkaar komen voor een hapje, drankje, praatje en gezelligheid.

Josje en Jeannette vinden het heerlijk om mensen te helpen, zij organiseren lunches voor het goede doel, fungeren als informatie netwerk, geven  artiesten de gelegenheid om hun kunstwerken te vertonen, hebben een internationale bibliotheek en bieden plaats voor een bodyfit workout.


Josje regelt de zakelijke kant en ontvangt de gasten op haar eigen warme en gezellig manier en Jeannette staat in de keuken en maakt gepassioneerd de heerlijkste gerechten. Ook regelt zij alle creatieve zaken zoals inrichting, bibliotheek en de wisselende schilderijen galerie.

Ze werken alletwee hard maar dat doen ze graag. Ze vinden het belangrijk dat je je bij Boca Dushi geen nummer voelt. Hier krijg je persoonlijke aandacht. Zij worden er blij van wanneer ze mensen bij elkaar kunnen brengen. Een steuntje in de rug kunnen zijn en mensen blij kunnen maken. Er wordt dan ook veel gelachen in Boca Dushi maar er is ook altijd ruimte voor een serieus gesprek. De huiskamer sfeer is gezellig en iedereen voelt zich hier welkom.

Jeannette geniet ervan om iedere keer nieuwe dingen te bedenken en uit te proberen of dit aanslaat bij de gasten. Beide vinden ze het heel fijn dat ze dit samen kunnen doen en ze zijn trots op hun eigen bedrijf.

De volgende stap is het kunnen aannemen van personeel. Dit moeten dan wel mensen zijn die de visie en formule van Boca Dushi begrijpen en kunnen uitdragen. Zodat Josje en Jeanette weer meer tijd krijgen om te reizen en te genieten van al het moois dat Spanje ons biedt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten